مکرر از او می شنیدند که می فرمود :
" من در سیر علم و تربیت دینی با امکاناتی که خدا برایم
فراهم آورده بود و بهره مندی علمی و درک فیض حضور
از استادان بزرگواری چون مرحوم آیه الله العظمی حاج آقا
حسین قمی و مرحوم آیه الله العظمی آقا میرزا مهدی
اصفهانی و عارف وارسته ،مرحوم حاج شیخ حسنعلی
اصفهانی و فیلسوف نامدار، مرحوم حجه الاسلام آقا بزرگ
شهیدی و ادیب توانا میرزا عبدالجواد نیشابوری و ده ها تن
دیگر از معاریف حوزه های علمیه در تمام زمینه های علوم
دینیه ، می توانستم آن راه را ادامه دهم و در همان سلک و
بر همان سبک و سیاق تا بالاترین درجات ممکن صعود نمایم
اما در یک ارزیابی اساسی و بر اساس ارشاد و راهنمایی
استاد بزرگوارم مرحوم میرزا مهدی اصفهانی برآن شدم که
راه دیگری را در خدمت دینی برای خود برگزینم و آن
ادامه ی راهی بود که میرزا وبرپایی مکتبی بود که اولا از
به دام افتادن مومنان جلوگیری کند و ثانیا با برنامه ای
آموزشی و حساب شده از یک سوجوانان شیفته را با مولای
محبوبشان امام عصرعجل الله تعالی فرجهآشنا نمایم و از سوی دیگر
آنان را در عرصه های فرهنگ دینی و باورهای اسلامی به
گونه ای تجهیز نمایم تا توان شناخت و شناساندن اسلام و
تشیع و دفاع از حریم مقدس امام عصرارواحنا فداه و مبارزه
با دشمنان آن حضرت را در خود بیابند.به یقین که این بیشتر
مرضی خدای بزرگ خواهدبود . البته این توفیق خدمتگذاری
مرهون ارشاد آن استادبزرگوار و دعاهای خالصانه ی
مرحوم پدرم بود ."
منبع : کتاب آفاق انتظار
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حافظ نور ائمه علیهم السلام